کد خبر 1025247
تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۸
دبیرکل عصائب اهل الحق عراق مقابل سفارت آمریکا در بغداد طی سخنانی این سفارتخانه را محل توطئه‌چینی علیه کشورش دانست.
به گزارش مشرق، «قیس الخزعلی» دبیرکل عصائب اهل الحق عراق که امروز در جمع تشییع‌کنندگان پیکرهای شهدای هوایی روز یکشنبه آمریکا به مقرهای الحشد الشعبی در استان الانبار حضور یافت، در جمع تحصن‌کنندگان مقابل سفارت آمریکا سخنرانی کرد.
وی ضمن محکوم کردن بمباران مقرهای الحشدالشعبی در استان الانبار، گفت: سفارت آمریکا در بغداد مکان حقیقی حمایت از گروه‌های جوکر و خرابکاران است.
بیشتر بخوانید:
عکس/ شعارنویسی معترضان روی دیوار سفارت آمریکا
رمی جمرات شیطان بزرگ در بغداد +فیلم
نخست‌وزیر عراق سه روز عزای عمومی اعلام کرد
وی با اشاره به نقش سفارت آمریکا در منحرف کردن تظاهرات‌های مسالمت‌آمیز مردمی در عراق از مسیر خود و خرابکاری عناصر نفوذی گفت: اینجا، مکان توطئه‌چینی علیه عراق است و مکان حمایت از جوکر و خرابکاران است.
هزاران عراقی صبح امروز، پیکرهای شهدای الحشد الشعبی را تشییع و مقابل سفارت آمریکا در بغداد تجمع و اعتراض کردند.مردم معترض ضمن اعلام برپایی تحصنِ باز برابر سفارت آمریکا خواهان بسته شدن آن و اخراج نیروهای آمریکایی از این کشور شدند.برخی از معترضان نیز بخشی از حصار بیرونی سفارت آمریکا را آتش زدند.
منبع: فارس
نگاهی گذرا به نقش دشمن در فتنه‌ی ۸۸
«فتنه‌ی ۸۸» از نگاه امام امت حادثه‌ای بود که کشور را تا «لب پرتگاه جنگ داخلی» پیش برد؛ فتنه‌ای که دشمن در آن امیدوار به «براندازیِ نظام اسلامی» شده بود و در نهایت با «بصیرت ملت» ناکام ماند. پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در سالروز حماسه‌ی نهم دی، ۱۰ جمله‌ی برگزیده از حضرت آیت‌الله ای پیرامون نقش و توطئه‌های دشمن در فتنه‌ی ۸۸ را بازخوانی میکند.
این کارهایی که در سال ۸۸ کردند، از ابتکارات جدید بود که ابتکار آمریکایی‌ها بود. انقلاب رنگی بود؛ درواقع کودتای رنگی، یک کودتای رنگی ناموفّق.
هدفهایی که آنها دنبال میکردند. این بود که اگر براندازی نظام جمهوری اسلامی تحقّق پیدا نکند، انقلاب را استحاله کنند؛ یعنی صورت انقلاب باقی بماند، امّا باطن انقلاب، سیرت انقلاب، روح انقلاب از بین برود. در این زمینه خیلی تلاش کردند؛ که آخرین نمایشنامه‌ی آنها که روی صحنه آمد، همین فتنه‌ی ۸۸ بود.
من در همین فتنه‌ی ۸۸ به بعضی دوستان، قرائن و شواهد را نشان دادم؛ حدّاقل از ده سال، پانزده سال قبل از آن، برنامه‌ریزی وجود داشت. از بعد از رحلت امام برنامه‌ریزی وجود داشت؛ اثر آن برنامه‌ریزی در سال ۷۸ ظاهر شد. [قضایای سال ۸۸] یک تجدید حیاتی بود برای آن برنامه‌ریزی‌ها. البتّه سعی کردند با ملاحظه‌ی وقت و جوانب گوناگون، این کار را انجام دهند.
هم در سال ۷۸، هم در سال ۸۸ -با فاصله‌ی ده سال- نقشه و توطئه‌ی دشمن یک جور بود. در هر دو مورد سعی‌شان این بود که بتوانند ثبات ی را در کشور به هم بزنند؛ سعی‌شان این بود که تلاطم ایجاد کنند؛ این آرامش عمومی را، این ثبات را از این ملّت بگیرند.
جنگ امنیّتی ـ ی [آمریکایی‌ها]، سال ۸۸ و حوادث سال ۸۸ بود. برای آن حوادث سالها زحمت کشیده بودند.
یک رفراندوم چهل میلیونی به نفع نظام جمهوری اسلامی و به نفع انتخابات انجام گرفت؛ همین بود که دشمن را عصبانی کرد. خواستند با فتنه اثر آن را از بین ببرند.
این وحدت کلمه، خاری در چشم دشمنان است. سعی‌شان این است که وحدت کلمه‌ی ملّت را به هم بزنند. به گمان من مهم‌ترین هدف از حوادث دوران فتنه‌ی بعد از انتخابات [سال۸۸] این بود که بین آحاد ملّت شکاف بیندازند.
در فتنه‌ی ۸۸ یکی از این شبکه‌های اجتماعی -که میتوانست عامل فتنه و فتنه‌گران قرار بگیرد- احتیاج به تعمیر داشت؛ دولت آمریکا از او خواست تعمیراتش را عقب بیندازد؛ امیدوار بودند که بتوانند با این کارهای رسانه‌ای و شبکه‌ی فِیسبوک و توییتر و امثال اینها، نظام جمهوری اسلامی را براندازند؛ خیالهای احمقانه‌ی خام!.
در قضایای سال ۸۸ که دشمن تصوّر میکرد طرّاحی ده‌ساله‌ی او بر ضدّ جمهوری اسلامی به نتیجه رسیده است، ملّت ایران با قدرت در صحنه حاضر شد و بر دهان مخالفان و معن بین‌المللی زد.
فتنه‌ای به وجود آمد، کارهایی شد، تلاشهایی شد، آمریکا از فتنه‌گران دفاع کرد، انگلیس دفاع کرد، قدرتهای غربی دفاع کردند، منافقین دفاع کردند، سلطنت‌طلب‌ها دفاع کردند؛ نتیجه چه شد؟ نتیجه این شد که در مقابل همه‌ی این اتّحاد و اتّفاق نامیمون، مردم عزیز ما، ملّت بزرگ ما در روز نهم دی، در روز بیست‌ودوّم بهمن، آن‌چنان عظمتی از خودشان نشان دادند که دنیا را خیره کرد.
کد خبر 1024357
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۳۹۸
به گزارش مشرق، عبدالله گنجی مدیر مسئول رومه جوان در صفحه شخصی خود تصویری از دیدار رئیس مجلس کویت با رئیس گروهک تجزیه طلب الاحوازیه نوشت:
کد خبر 1024586
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۳۹۸
در سه حمله آمریکا به مقر تیپ ۴۵ بسیج مردمی در مناطق غابه سلوم و الحرش در نزدیکی مرز عراق با سوریه، چهار عضو بسیج مردمی شهید و ۳۰ تن دیگر زخمی شدند.
به گزارش مشرق، اطلاعیه ستاد مشترک عراق: در سه حمله آمریکا به مقر تیپ ۴۵ بسیج مردمی در مناطق غابه سلوم و الحرش در نزدیکی مرز عراق با سوریه، چهار عضو بسیج مردمی شهید و ۳۰ تن دیگر زخمی شدند.
بیشتر بخوانید:
آمریکا حمله به مواضع حشدالشعبی را تأیید کرد
سخنگوی الحشد الشعبی عراق , آمریکا را مسئول حمله به این مراکز در غرب استان الانبار اعلام کردو از شهادت یکی از فرماندهان نیروهای حشد الشعبی در حمله پهپادهای آمریکایی خبر داد.
تلویزیون المیادین گزارش داد، درپی این حملات ابوعلی خزعلی، فرمانده هنگ ۱ تیپ ۴۵ حشد الشعبی به شهادت رسیده است.
الحشد الشعبی عراق همچنین اعلام کرد، حملات هوایی آمریکا به مواضع نیروهایش تا این لحظه همچنان ادامه دارد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
اَلسَّلامُ عَلَیک یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ،
اَلسَّلامُ عَلَیک یا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ،
اَلسَّلامُ عَلَیک یا خِیرَةَ اللَّهِ وَابْنَ خِیرَتِهِ،
اَلسَّلامُ عَلَیک یابْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَابْنَ سَیدِ الْوَصِیینَ،
اَلسَّلامُ عَلَیک یابْنَ فاطِمَةَ سَیدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ،
اَلسَّلامُ عَلَیک یا ثارَاللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ، وَالْوِتْرَالْمَوْتُورَ،
اَلسَّلامُ عَلَیک وَ عَلَى الْأَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنآئِک،
عَلَیکمْ مِنّى جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیلُ وَالنَّهارُ
امام جمعه شهرک طالقانی بندر ماهشهر در یادداشتی شفاهی به مشکلات این شهرک اشاره و درباره مستندی که اخیراً راجع به این شهرک منتشر شد توضیحاتی ارائه کرد.
به گزارش مشرق، حجت الاسلام سیدسلمان هاشمی امام جمعه شهرک طالقانی بندر ماهشهر در یادداشت شفاهی ضمن تشریح مشکلات معیشتی که مردم این شهرک با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، به ناآرامی‌ها و اغتشاشاتی که پس از اعلام تصمیم بنزینی دولت در این شهرک رخ داد، پرداخته است.
بیشتر بخوانید:
دستگیری عوامل مسلح حوادث اخیر ماهشهر توسط سازمان اطلاعات سپاه
نقدی درباره حوادث آبان ماهشهر
شهرک طالقانی از قدیم میزبان مردم بومی محدودی بود ولی پس از جنگ تحمیلی از شهرهایی همچون آبادان، بهمن شیر، اروند و چند شهر جنگ زده دیگر به این منطقه کوچ کردند به طوری که هم اکنون ۸۰ درصد جمعیت این شهرک را مردم مهاجر و جنگ زده تشکیل می‌دهد. بنابراین مردم این شهرک از طرفی محرومیت جنگ را تحمل کردند و از سوی دیگر در معرض تبعیض‌های موجود در منطقه هستند. مسئله دیگر اینکه مردم کوچ کرده به این شهرک به دلیل عدم آبادانی شهرهای محل زندگی خود در سالهای پس از پایان جنگ نیز ترجیح دادند که در همین شهرک ادامه زندگی دهند.
مردم این منطقه از نظر امکانات رفاهی در محرومیت جدی قرار دارند. یکی از مشکلات مردم این شهرک این است که در طول ۴۰-۵۰ سال گذشته خندقی در حدود ۱۶۰ هکتار دور تا دور آن حفر شده است به طوریکه مردم شهرک را به نوعی محصور کرده است. این خندق حفر شده که تاکنون منجر به غرق شدن چند طفل معصوم شده به قدری بزرگ است که حتی افراد بالغ نیز در صورت افتادن در آن ممکن است غرق شوند.
از سوی دیگر برخی مدارس شهرک طالقانی فرسوده است و حتی نمازخانه ندارد. همچنین کمبود معلم یکی دیگر از مشکلات ساکنان این شهرک است. در این شهرک یک بازار مرکزی وجود ندارد تا مردم بتوانند به شکل متمرکز مایحتاج خود را تهیه کنند. همچنین در بحث آب، آب آشامیدنی این شهرک به نوعی غیرقابل شرب است به طوری که مردم برای تأمین آب خود باید متحمل دو نوع هزینه شون؛ یکی هزینه عمومی آب و دیگری هزینه تصویه آن.
البته در بحث روشنایی وضعیت شهرک خیلی بد نیست ولی در بحث مسکن فشار زیادی بر مردم وجود دارد. همچنین شهرک فاقد حتی یک درمانگاه شبانه روزی تأمین اجتماعی است؛ این درحالی است که در حدود ۳ تا ۴ هزار نفر از ساکنان شهرک دارای دفترچه تأمین اجتماعی هستند ولی به دلیل عدم وجود درمانگاه شبانه روزی نمی‌توانند از این خدمات استفاده کنند. شهرک نیاز مبرم به حضور دکتر متخصص و ترمینال تاکسیرانی دارد. از طرف دیگر نیازمند اداره برق و اداره گاز است و از آنجا که مخابرات منطقه بالای ۳۰ سال عمر دارد این تاسیسات نیاز به یک بازسازی اساسی دارد.همچنین فاضلاب شهری و کمبود فضای سبز مشکلات زیادی برای مردم ایجاد کرده است. البته از نظر برق و گاز مردم شهرک طالقانی مشکل خاصی ندارند.
در ارتباط با تمامی مشکلاتی که به آنها اشاره کردم در این سالها پیگیری‌های زیادی صورت گرفته ولی نتیجه مطلوبی از این پیگیری‌ها حاصل نشده است.متاسفانه برای بسیاری از بومیان منطقه علی رغم داشتن مدارک دانشگاهی، هیچ شغلی در منطقه نیست. در حالی که در ۴ سال اخیر بسیاری از نیروهای غیربومی در صنایعی که در ۱۰ کیلومتری محل زندگی بومیان است استخدام و مشغول به کار شده اند و تنها سهم بومیان منطقه از این صنایع دود حاصل از این صنایع بوده است.پروازهای ماهشهر-تهران و برعکس قطعاً برای بومیان منطقه نبوده و این پروازها مختص شاغلان غیربومی منطقه است که مشاغل موجود این منطقه را اشغال کرده‌اند.
یک عامل مهم نیتی مردم، بحث تبعیض است. مردم شهرک طالقانی که در مجاورت صنایع زیادی زندگی می‌کنند، دوست دارند نفعی نیز از این صنایع ببرند. مردم این منطقه نیز دوست دارند امکاناتشان مانند شهرک بعثت باشد ولی متاسفانه در این سالها شاهد تبعیض بوده‌اند.
در بخش عمرانی شهرداری بندر ماهشهر در کمال تعجب شاهد این مسئله هستیم که تنها ۴.۵ درصد از بودجه عمرانی کل شهرداری به شهرک طالقانی اختصاص یافته است. متأسفانه از چراغ های شهری گرفته تا کفپوش شهر در شهرک طالقانی و ماه شهر تفاوت‌های زیادی وجود دارد و مردم این تفاوت‌ها را می‌بینند. همچنین مدرسه‌های بندر ماهشهر از نظر کیفی با مدارسشهرک طالقانی قابل مقایسه نیستند به طوری که برخی اولیای محصلین ساکن در شهرک طالقانی فرزندان خود را به مدارس بندر ماهشهر می‌فرستند.
اگر بحث بیکاری و مسکن حل شود که این مسئله به راحتی از طریق موظف کردن شورای راهبردی صنایع قابل مرتفع شدن است، می‌توان رفاه نسبی را برای مردم منطقه فراهم کرد. از جمله اینکه سوله‌های تولیدی برای اشتغال جوانان شهرک احداث و یا برای مردم شهرک فضای سبز مناسبی ایجاد شود. در عین حال باید به این مسئله نیز تاکید کنم که مردم این منطقه با همه وجود عاشق رهبری ، امام حسین(ع) و اهل بیت و انقلاب هستند و در عین حال عاشق عدالت هم هستند. ما منکر این نیستیم که برخی اغتشاشات نیز در قضایای آبان ماه در شهرک طالقانی اتفاق افتاد ولی از این مسئله ناراحت هستیم که همه می‌گویند هرچه اغتشاش بوده زیر سر بچه‌های شهرک طالقانی است.
در بحث اغتشاشات آبان ماه لازم است بگویم که در روزهای اول هیچ اغتشاش و ناآرامی سنگینی درشهر وجود نداشت مگر اینکه در سه-چهار محله از شهرک چند نفر از جوانان تعدادی لاستیک را آتش زدند اما مشکل خاصی نبود ولی پس از درگیری‌هایی که در شهر چمران رخ داد ناآرامی‌ها نیز به شهرک طالقانی کشیده شد و بعضی از بچه‌های شهرک و برخی دیگر که مشخص نیست از کجا آمده بودند اقدام به تیراندازی به سمت نیروهای انتظامی کردند.
درباره مستندی که در روزهای اخیر از وضعیت مردم شهرک طالقانی منتشر شده باید گفت که این مستند تنها یک بُعد قضیه را بازتاب داده که وجه تبعیض و بیکاری موجود در منطقه است. اما کارگردان این مستند می توانست نکات دیگر را نیز درنظر بگیرد. یعنی مثلا میتوانست از مصاحبه ۲۰ دقیقه‌ای که با بنده داشت به جای پخش چند ثانیه توضیحات بیشتری را در مستند بگنجاند. شاید این از بد سلیقگی کارگردان مستند بوده و ایشان هیچ غرضی از این نحوه نمایش نداشته باشد.
اینکه در مستند پخش شده برخی از ساکنان شهرک می‌گویند که هیچ اسلحه‌ای در شهرک نیست، حرف دقیق ودرستی نبود. درست است که اسلحه به نسبت سالهای گذشته در شهرک کم شده ولی همچنان در مراسمات و عروسی‌ها شاهد هستیم که اسلحه‌های زیادی دست مردم دیده میشود و طبعاً این اسلحه‌ها نیز در قضایای اخیر به کار گرفته شده ولی نباید رفتار یک عده آشوبگر را به همه مردم تعمیم داد. نباید همه توجهات درباره اغتشاشات صورت گرفته به سمت ساکنان شهرک طالقانی جمع شود چرا که مردم این شهرک انسانهای اصیل و با کرامتی هستند.
درباره این سایت